این روزها بعضی ها در شهر از کره آب می سازند!!!

 تعجب نکنید تیتر اشتباه نشده است .  اصل مثال این است (( طرف از آب کره میگیره یا کره می سازه)) 

 معمولا وقتی افراد توانمندی بالایی دارند  این مثال را برایش  به کار می برود . افراد زرنگ ، خلاق و تیزهوش معمولا از امکانات کم و حداقلی  دم دستشان سرمایه یا کاری  بزرگ دست و پا می کنند . این افراد خلاق با همان امکاماتی که در دسترس دیگران است کارهای متفاوتی انجام می دهند .   نسل های گذشته ما نراقی ها نسلی  هوشمند ،تلاش گر و سخت کوش بودند . اکثر سفرنامه نویسانی  که خواسته اند  نراق را توصیف کنند به این جمله بسنده کرده اند .(( نراق بر وزن عراق قصبه ای است  به  قرب هزارخانه ، دارای آبی کم ولی باغات فراوان ))

جدای از باغات نراق که در گذشته  زبانزد خاص و عام بود محصولات صیفی جات نراق دارای شان و رتبه ای بود که هنوز هم خاطره آن در اذهان سالخوردگان ما جاری و ساری است .

هنوز که هنوز است پیرمردان کشاورز ما  از خربزه تخم قند ، اربابی ، سیاه پوست و ..... که یاد می کنند آهی از نهانشان بلند می شود که آدم احساس می کند دارند از یک میوه بهشتی حرف می زنند .

برای تشریح منظورم از نوشتن این مطلب و تیتر فوق نیاز به استخراج برخی آمار  منابع آب و خاک نراق داریم .

لیست قنوات و مزارع مهم اطراف نراق  و سهم آن در اشتغال ساکنان شهر
ردیف	اسمامی قنوات و چشمه های تامین کننده آب کشاورزی نراق	دبی تقریبی آب	مبنای محاسبه ضریب اشتغال 1800 سراجه	میزان اشتغال مستقیم
1	چشمه رود ، قنات قبله ، شاغالو ، کلیله ، آصف آباد،	10 لیتر بر ثانیه	هر 10 سراجه آب	180
2	قنات سرچه		هر 40 سراجه	45
3	قنات لاستون		هر 60 سراجه	30
4	قنات روکیه		هر 70 سراجه	25
5	قنات دشت پائین و حاج الله داد		هر 100سراجه	18
6	قنات حسین آباد		هر 100سراجه	18
7	قنات محمد آباد		هر 60 سراجه	30
8	قنات صادق آباد		هر 150 سراجه	12
9	قنات احمد اباد		هر 150 سراجه	12
10	قنات طالبه		هر 100 سراجه	18
11	چشمه مزرعه بهشت آباد		هر 100 سراجه	18
12	قنات گلیجه		هر 150 سراجه	12
13	قنات مزرعه آقا		هر 80 سراجه	22
14	قنات مزرعه پودنا		هر 80 سراجه	22
15	قنات مزرعه پا سنجده		هر 100 سراجه	18
16	قنات مزرعه بیدشک بالا		هر 80 سراجه	22
17	قنات مزرعه بیدشک پایین و لانه		هر 120 سراجه	15
18	قنات نو		هر 80 سراجه	22
19	قنات نصرت آباد		هر 80 سراجه	22
20	قنات مزرعه کدو راه		هر 120 سراجه	15
21	قنات مزرعه کندقه		هر 90 سراجه	20
22	چاه آب موسویان ،حسینی ، فروغی		هر 30 سراجه	60
23	چاه آب  طالبی		هر 50 سراجه	36
24	چاه آب  حسینی ، فروغی		هر 50 سراجه	36
	جمع کل اشتغال بخش کشاورزی نراق			706 نفر

بله جدول فوق استعداد منابع آب و خاک غنی نراق را  با یک حساب خیلی ساده سر انگشتی نشان می دهد .  این آمار هر چند دقیق نیست ولی می تواند در تصمیم گیری ها  با احتساب10 الی 15  درصد ضریب خطا به ما کمک کند . طبق جدول فوق  مشاهده می کنیم در نراق بیش از 700 ظرفیت ا شتغال  مستقیم در بخش کشاورزی وجود دارد

اگر  متوسط بعد خانوار را در نراق سه   نفر هم محاسبه کنیم  این آما ر نشان می دهد بیش از 2100 نفر از ساکان شهر باید صرفا از طریق منابع آب و خاک موجود سالانه  درآمدی در حد 10 میلیون تومان داشته باشند .  که جمع کل آن در اقتصاد شهر می شود رقمی بالغ بر 7 میلیارد  تومان . 

مدتی پیش بازدیدی داشتم از شهر  زیبای برزک  در همین نزدیکی خودمان از استان اصفهان .  شهری که تا قبل از دهه  هفتاد یک روستا بیش نبود  .  بزرگترین باغ گل محمدی تمام مکانیزه ایران در مساحت بیش از400 هکتار با روش جمع آوری و ذخیره سازی آب های سطحی توسط بخش خصوصی  در این شهر احداث گردیده  است .  در هر هکتار باغ متوسط سالیانه  سه تن برداشت محصول خواهند داشت .

یعنی این باغ در سال بیش از 1200 تن گل محمدی تولید خواهدکرد . با قیمت پایه هر گیلو گل محمدی  10 هزار تومان می  توان نتیجه گرفت این  طرح بزرگ  سالانه  درآمدی  بالغ بر  12 میلیارد تومان دارد.

 نتیجه می گیریم  این طرح  هوشنمدانه تقریبا دو برابر کل درآمد کشاورزان نراق  ثروت تولید می کند !!!!

اما آسیب شناسی چرایی این  اتفاق نا مبارک در شهرنراق.

متاسفانه در شرایط فعلی در شهر بعضی افرادی  زندگی می کنند که در مقابل هر تغییر و خروج از وضع موجود واکنش نشان  داده  و دائما با ذهن منفی خود نه تنها اجازه نمی دهند طرح های بزرگ شروع شود  بلکه با کارشکنی و مقاوتهای پیدا و پنهان خود انگیزه اقدامات اساسی را از برنامه ریزان شهری  سلب می کنند .

در گذشته که نظام ارباب رعیتی بر شهر حاکم بود جمعی از اربابان و  زمین داران  بزرگ شهر چون عمده منافعشان از راه  اقتصاد کشاورزی تامین می شد  دور هم جمع شده با اطلاعاتی که داشتند  تصمیماتی اساسی برای به روز کردن کشاورزی  اتخاذ می کردند و کشاورزان هم مجبور بودند این تغییرات را پذیرا باشند ولی اکنون با اجرای طرح شوم اصلاحات ارضی دست مالکان بزرگ از اراضی زراعی و منابع آب و خاک کوتاه شده و تمامی این امور به کشاورزان محول گردیده است .

 در  چنین شرایطی حتی اگر نسل جدید یا افراد تحصیل کرده ای هم بخواهند منشاء اثر و تغییر شوند با منطق پشت بیل مواجه خواهند شد .

قانون ارث و تقسیم  منابع آب و خاک از واحد های بزرگ به واحد های کوچکتر یکی دیگر از آسیب های موجود در این بخش است .  اگر برای مثال اختیار 50 سراجه آب نراق سالهای دهه 40  دردست یک خانواده بود اکنون با گذشت دو نسل این تعداد  محدود شده به یک یا دو سراجه ومقدار کمی زمین که  اجرای طرح های بزرگ در آن امکان پذیر نمی باشد .

و اما حرف آخر اینکه  این روز ها کشاورزی نراق در حال تبدیل کردن کره به آب هستند نه آب به کره