آقا کلاغه خبر داد

اقا کلاغه خبر داد بر اساس فشار های  سیاسی برادر ح ع و غ ص، ریاست محترم سازمان میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری استان  اعتباری بالغ بر 40 میلیون تومان به ساخت مسجد مس سر ( مسجد النبی ) دلیجان  اختصاص داد . در بیلبردی که در یکی از میادین شهر دلیجان نصب شده است ادعا کرده اند  مسجد مورد نظر قدیمی ترین مسجد شهرستان دلیجان است . در خصوص این ادعا من هیچ حرفی نمی زنم و قضاوت را به خوانندگان محترم واگذار می کنم ولی از عمل آقای حسینی به این سادگی نمیشه گذشت . یکی نیست به این برادر محترم بگه بابا تو کارت ساخت و جعل میراث فرهنگیه یا نگهداری و مرمت آنها .

اگه یه نفر رئیس کمیته گردشگری مجلس شد باید تو شهر زادگاهش برای خوش آمدش میراث فرهنگی جعل کرد ؟

 خداوکیلی  یکی تو این استان  نیست جلو این کارهای سلیقه ای و سیاسی را بگیرد ؟

راستی با این روال اگه چند وقت دیگه یه کتاب دیدید به اسم معراج السعاده تالیف علامه سید عبد الهادی دلیجانی (بزرگترین عالم شهرستان دلیجان) تعجب نکنید  چون امروز روز هر کاری امکان داره فقط کافیه قدرت سیاسی داشته باشی !!!!!!!!!!

چرا در مراسم عزاداری اهل بیت کمتر گریه می کنیم ؟

این سوالی است که سالها است ذهن مرا به خود مشغول کرده است . و هر چه به پیش می رویم متاسفانه بروز بیشتری پیدا می کند چند وقت پیش عکس های چند سال گذشته  محرم را برای خودم تحلیل می کردم در بیشتر آنها بخصوص در سالهای اخیر نه تنها عزاداران چهره محزون ندارند بلکه بعضا لبخندی هم بر لب تعدادی جاری است، بخصوص در نسل جوان . این انحراف از کجا شروع و چه کسانی به آن دامن می زنند . چه دست هایی آگاهانه یا نا آگاهانه در بردن جامعه به این سو در کاربوده و هستند . نقد کلی این موضوع در وبلاگ جایی ندارد و من هم قصد ندارم به آسیب شناسی آن بپردازم و فضای خودمانی وبلاگ را جایی مناسب برای بحث تخصصی در این خصوص نمی دانم ولی سعی دارم با آوردن چند شاهد مثال از گذشته نراق تحلیلی را ارائه دهم تا موضوعاتی نو در عرصه فکری جوانان شهرم باز گردد .

حاجی غلام قاسمی رحمت الله علیه مداح اهل بیت را همه نراقیها می شناسند . مرحوم بهار علی را هم همینطور ، حسن کاظمی همان  حسن شمر خودمان را هم خدا طول عمر دهد که آخرین نفر از نسل مداحان گذشته است . دیگران هم بوده اند که من حضور ذهن ندارم ولی اینها دست پرورده علمایی بودند که  اجازه نمی دادند شکل ظاهری مداحی فدای محتوای مطالب و اشعار گردد . ولی مداحان نسل جدید خارج از نظارت با تمام قدرت و با آوردن سبک های نو و جدید هر روز  از محتوا کاستند و به ظاهر افزودند و کسی هم پیدا نشد که جلوی آنها را بگیرد . نه تنها کسی پیدا نشد که این انحراف را شناسایی و با آن برخورد کند بلکه متاسفانه حمایت هایی هم از آنها صورت گرفت که مداحان نسل قدیم صلاح دیدند محترمانه میدان را برای آنها خالی کنند . روزی با مشتی حسن صحبت می کردم که چرا روضه و تعزیه نمی خوانی جواب داد مردم الان با سواد شده اند و من سواد ندارم نمی شود هر چیزی را خواند . این جواب کوتاه نشان می دهد که مداح قدیمی شهر، خود را در مقابل مطلبی که می گوید مسول می داند ولی الان چه ؟ طرف 45 دقیقه با درآوردن صداهای عجیب و غریب از مردم سینه زنی  می گیرد ولی قطره ای اشک از چشم کسی خارج نمی شود و اسم این را هم می گذارند عزاداری . با هر بلندگویی که نمی خواند ،صداحتما باید اکو باشد آنهم با فلان توان باند کذایی و جای بلندی که حرکات بدن مداح برای ریتم دادن به سینه زنی مشاهده گردد.

بعد هم اگر از مداح بپرسی خوب این مطالب که خواندی چه مفهوم  و اسناد تاریخی دارد جواب می دهم نمی دانم فلان مداح مشهور این را اینطوری خواند منهم خواندم .

فرق عمده مداحی قدیم و جدید در خواندن مصیبت و مقتل خوانی است . اگر مداحی در 30 سال پیش مصیبت خواندن بلد نبود اداعای مداحی نداشت ولی امروز هر جوانی که از راه می رسد با حفظ کردن یک نوار سینه زنی به خود جرات و اجازه  می دهد در مقام مداحی اهل بیت  ادعا داشته باشد .

روزی از یکی از بزرگان شهر شنیدم که می گفت در قدیم حوزه علمیه قم هرملایی را برای تبلیغ به نراق نمی فرستاد چون می دانست که سطح فرهنگ و معلومات مردم بالا است و چنانچه مبلــــــغ ضعیف باشد نراقیها آن را قبول نمی کنند . این یعنی  نقش مخاطب آگاه  در رشد کسی که می خواهد کار فرهنگی بکند ولی اکنون مداح هر اراجیفی که دلش بخواهد با هر سند ضعیفی  می گوید مردم هم  گوش می کنند و صدایشان هم در نمی آید او هم  خوشحال از شق القمری که کرده فردا می شود صاحب ادعا و دیگه نمیشه بهش گفت بالا چشمت ابرو است  .

دیروز در مراسم سوگواری ایام شهادت فاطمه زهرا (س) جوانی را دیدم که پایه نخل را چسبیده بود و زار زار گریه می کرد تعجب کردم چون در این سالها کمتر چنین صحنه ای را دیده بودم وقتی سرش را بلند کرد دیدم دانشجو است از طرفی خوشحال شدم که بر خلاف تمامی تبلیغات منفی که بر علیه دانشجویان دانشگاه آزاد در شهر می شود چنین نمونه هایی هم وجود دارند و از طرفی ناراحت شدم که چرا نباید این جوان نراقی باشد.

من فکر می کنم در شهر نراق افرادی  هستند که خواسته یا نا خواسته نمی خواهند سطح معلومات ، دانش و توانایی های مردم بخصوص جوانان از آنها بالاتر برود چون این برایشان هزینه دارد اگر مردم آگاه باشند بستر برای این کارها فراهم نخواهد شد در واقع محیط است که موجب می گردد هر علف هرزی به خود اجازه رشد بدهد . رک رک بگویم دانایی مردم هــــزینه دارد و ما بعضا برای اینکه این هزینه را پرداخت نکنیم آنها را در جهل نگه می داریم .

 با توضیحات فوق شاید شما به این نتیجه رسیده باشید که چرا ما در عزاداریهای خودمان گریه نمی کنیم ؟

 عزاداری که از طرف اهل بیت مورد تایید است گریستن و گریاندن است و بس !!!!

در خصوص درستی یا اشتباه بودن این  دیدگاه نظر بدهید. انصافا از کنار آن به راحتی عبور نکنید حتی اگر شده با اعلام یک کلمه موافق یا مخالف نظر خود را اعلام کنید و بنویسید که برای رفع مشکل چه باید کرد .

ققنوس ،ک دوست و دیگر کاربران محترم منتظر اعلام نظر شما هستم .

موفق باشید و سر بلند

من از جوانان شهر گله دارم

از قدیم گفتن اگه بچه گریه نکنه مادرش هم بهش شیر نمیده . قدیمی ها به قول معروف حرفهای پخته شده ای می زدن باید به آنها فکر کرد . شهر نراق با داشتن حداقل ۱۰۰۰ جوان بین ۱۵ تا ۳۰ سال از کمترین امکانات ورزشی برخوردار است و حرکتی هم ازطرف آنها  برای دریافت مطالبات خودشان  از مسئولین مشاهده نمی شود .

ظاهرا نشسته اند تا امکاناتی را دو دسته تقدیمشان کنند. خیلی خودمانی میگم کور خوندید جای دیگه چون بیشتر از شما گریه کردن امکانات را گرفتن و شما هم اگه امکاناتی می خواهید باید حرکتی بکنید . خدا وکیلی هیچ کس به فکر شما نیست حداقل خودتان به فکر خودتان باشید .

بهشت گوارای وجودت

امروز سالروز وفات مردی است  از جنس نور. مردی از سلاله زهرا(س) کسی که به حق تجدید کننده  دین رسول الله بود.  بر خود به عنوان یک  وبلاگ نویس مسلمان ایرانی واجب دانستم عرض ادب و احترامی داشته باشم به روح آن ابرمرد تاریخ .  خدا را شاکرم از اینکه سالهایی از عمر م را در زمان او سپری کردم .

خمینی نه تنها موجب احیائ اسلام واقعی شد بلکه غرور ملی ایرانی ها را که سالها بود از بین رفته بود باز گردانید، برای همین بود که وقتی از دنیا رفت همه ایرانیها از هر قوم و ملتی در سوگ او گریستند .

و اما خمینی مردی بود که توانست در سایه اعتقاد به خدا با دست خالی هیمنه ابر قدرت های جهان را بشکند و به همین دلیل در قلب مردم دنیا نیز جای گرفت و هر روز که از رفتنش می گذرد در دلهای مستضعفان جهان محبوب تر می گردد . خمینی مردی بود که با خدا معامله کرد و خدا نیز به او عزت و بزرگی بخشید .  

خدایا تو را بحق همین سید ما را در ادامه راهش ثابت قدم نگهدار تا فردای قیامت شرمند او و یاران شهیدش  نگردیم .

اولین برگ برنده شورای سوم

با خبر شدیم  برای اولین بار با تعامل خوبی که اعضاء سومین دوره شورای اسلامی شهر نراق با اعضاء شورای بخش در سطح شهرستان برقرار کردند پست ریاست شورای شهرستان ونماینده شورای شهرستان در استان از دست برادران عزیز دلیجانی خارج شد . این موفقیت مسرت بخش را به همه کسانی که در این سالها چوب  انحصار طلبی بعضی ها به تنشان خورده بود تبریک عرض  می نمایم  . شنیده  ها حکایت از این دارد که برادر عباسی شخصا برای اعمال نفوذ اقدام نموده بودند که ظاهرا حنای ایشان هم در این سال آخر نمایندگی از رنگ افتاده است .

کم کم پیامد های حرکات و رفتار تند سیاسی وانحصار طلبی آنها  بروز خواهد کرد و این دو نمونه مشتی است از خروار میگید نه منتظر خبر بعدی باشید .  

ورود آقای شفیعی عضوشورای اسلامی شهر نراق را به عنوان نماینده شورای شهرستان درشورای استان تبریک عرض نموده برایشان موفقیت در امور محوله را مسئلت دارم .  

دروغ میگن از راست بهتر

بهمن ماه ۸۵ بود که از تاسیسات فاضلاب دانشگاه بازدید کردیم و آن موقع اعلام کردن که پروژه ۹۵٪ کارش تمام شده ولی با گذشت نزدیک به چهار ماه هنوز ۵٪ باقی مانده تکمیل نشده و  فاضلاب همچنان  در کنار آب شرب نراق به زمین تزریق میشه و شرکت آب و فاضلاب دلیجان هم ککش نمی گزه. بدبخت مردم نراق که دلشون را به شورا خوش کردن یکی دو ماه دیگه دست روی دست بگذارن فاضلاب میاد سر سفره ُنگید نگفتی ما اگه بلد بودیم شق القمر می کردیم .

بابا دانشگاه دروغ میگه از راست بهتر یه بابای دارن فوق تخصص اینجور مسائل هرچی بهش بگی میگه چشم و نمیکنه . بعدم میره تعریف میکنه که دیدید چطوری سرکارشون گذاشتم حال کردیدون !!!!

مراسم کلنگ زنی حوزه علمیه

جمعه ۲۸/۲/۸۶ در شهر نراق حوزه علمیه کلنگ زنی خواهد شد تصور کنید در آینده چه پارادکسی بین دانشگاه آزاد و حوزه علمیه به وجود خواهد آمد . فکر کنم آینده نراق سرشار از سوژه است و بشود تصاویر جالبی از این پارادکس تهیه کرد . شما چه فکر می کنید تعامل برقرار خواهد شد یا تقابل . هر چی که باشد مهم این است که نراق شهری است مذهبی و حوزه علمیه خاطره تدریس فاضلین نراقی و حوزه فعال آنها را تداعی می کند .

شورای دوم خواب بودُ شورای سوم نیامده خودش را به خواب زد

عملکرد برخی مسئولین شهرستان دلیجان در سال اتحاد ملی و انسجام اسلامی این شائبه  را ایجاد می نماید که به راستی آنها در مسیر فرمایشات مقام معظم رهبری گام بر می دارند  ؟

برای مثال  در ایام تعطیلات نوروزی  بروشوری را به چاپ رساندند که  طاوس ساخته شده به وسیله ریسه شلنگی را در دو جای آن به عنوان جاذبه گردشگری شهرستان یاد کردند و دریغ از اینکه نامی از منطقه زیبای جاسب ، آثار تاریخی متعدد شهر نراق و دیگر روستا های اطراف برده باشند. در این به اصطلاح بروشور معرفی جاذبه های گردشگری  در بخش  معرفی عالمان منطقه نامی از فاضلین نراقی برده نشده است !!!

در مراسم همایش روز جهانی بافت های تاریخی در تاریخ 29/1/86 خیلی کم رنگ ظاهر شدند .

و اخیرا هم اطلاع حاصل کردیم اعتبار  آسفالت امامزاده بی بی زبیده خاتون را از مسیری غیر از مسیر عبوری از شهر نراق مصوب کرده اند تا زائران شهر نراق را نبینند .  

با توجه به مطالب فوق آیا به نظر شما با این نوع عملکرد  بین ساکنان دو شهر نراق و دلیجان  در سال 86 اتحاد و انسجامی برقرار خواهد شد ؟ !!

خدایا ریشه باعث و بانی تفرقه بین مردم را بکن حتی اگر خود ما باشیم .

این خبر را داشته باشید تا بعد

نام غار " نخجیر" به تصویب هیات وزیران رسید

خمین،خبرگزاری جمهوری اسلامی ‪۸۶/۰۲/۰۳‬

داخلی. اجتماعی. هیات‌دولت. غارنخجیر
نام " غار نخجیر " واقع در حد فاصل شهرهای دلیجان و نراق در استان مرکزی به تصویب هیات وزیران رسید.

"غلامحسین صمدی" روز دوشنبه به خبرنگار ایرنا گفت: وزرای عضو کمیسیون سیاسی، دفاعی هیات وزیران بنا به پیشنهاد وزارت کشور و به استناد ماده ‪ ۱۳‬قانون تعاریف و ضوابط تقسیمات کشوری ، اقدام به نامگذاری این غار کرده است.

وی با بیان اینکه، این تصویب نامه به تایید مقام محترم ریاست جمهوری نیز رسیده است، اظهار داشت : در چند سال گذشته برسر نام غار نخجیر بین اهالی شهرهای دلیجان و نراق کشمکشهایی صورت گرفته است که منجر به تهیه تومارهای متعدد و ارسال آن به مسوولان و مدیران کشوری شد.

صمدی افزود: در گذشته نام این غار، "چاله نخجیر " بوده که اهالی شهر دلیجان آن را غار "چاله نخجیر دلیجان " و اهالی شهر نراق " چاله نخجیر نراق " می‌نامیدند.

غار " نخجیر" در جنوب شرقی استان مرکزی با‪ ۷۰‬میلیون سال قدمت یکی از زیباترین غارهای طبیعی جهان و از عجایب خلقت به شمار می‌آید.

این غار در هشت کیلومتری شهرستان دلیجان و در منطقه‌ای به نام " چال نخجیر" واقع شده‌است که درسال ‪ ۱۳۶۶‬توسط شهرداری وقت شناسایی و گروههای کوهنوردی تاکنون تا عمق دو هزار متری آن پیشروی کرده‌اند.

غار "نخجیر" سال ‪ ۱۳۸۱‬به عنوان آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

غار نخجیر یکی از غارهای شکفت انگیز جهان محسوب می‌شود منشورهاو اسفنج‌های بلورین کلسیت ، باغهای مرجانی ، دالانها ، دهلیزها، تراسهاو حوضچه‌های متعدد جلوه‌ای انحصاری به این غار داده‌ااست .

بافتهای کلسیتی ، قندیلهای مخروطی ، بلورهای شیشه‌ای و توده‌های گل کلمی شکل که در اثر رسوبات کربنات کلسیم ایجاد شده ، هر ببینده‌ای را به حیرت وا می‌دارد.

یه خبر داغ داغ برای نراقیها

برای درک بیشتر این خبر مجبورم یک پیش خبر برایتان ذکر کنم تا درک خبر اصلی آسانتر گردد .

مشکل نام خلیج فارس حل شد از این به بعد با تصویب سازمان ملل  قرار شد چون  سر نام خلیج فارس و عربی دعوا و اختلاف بود به آن ((خلیـــــــج)) تنها بگویند تا این مشکل حل گردد .

 تعجب نکنید با خواندن متن زیر متوجه قضیه خواهید شد .

امروزمورخ 4/2/86 در صفحه 20 روزنامه ایران خبری را تیر زده بودند به شرح ذیل .

پایان اختلاف بر سر نامگذاری یک غار شگفت انگیز

در لید این خبر آمده است : اراک _ خبرگزاری ((ایران)): به منظور رفع اختلاف اهالی دلیجان و نراق درباره یک غار پر جاذبه نام این غار تغییر یافت .

فتح  آبادی مدیر کل امور اجتماعی استان مرکزی در این باره گفت : در حالی که مردم دلیجان به این غار چالنخجیر دلیجان می گفتند اهالی نراق اصرار داشتند این غار به غار چاله نخجیر نراق نامگذاری شود از این رو با پیشنهاد وزارت کشور و مصوبه دولت محترم نام این غار شگفت انگیز به نخجیر تغییر یافت .

اولا با اطلاعاتی که ما از مصوبه هیات دولت داریم چنین خبری صحت ندارد و در این مصوبه ضمن نامگذاری غار به اسم چالنخجیر آنرا در منطقه نراق دلیجان شناسایی کرده است و خواسته مردم نراق هم همین موضوع بود که غار در اراضی ثبتی و حقوق ارتفاعی شهر نراق وجود دارد که ذکر این مصوبه به این شکل نه تنها مشکلی را  حل نمی کند بلکه به اختلافات موجود دامن زده و سرمایه گذاری  در این منطقه را با مشکل  مواجه خواهد کرد .

ثانیا ، راه حل کردن یک مسئله  پاک کردن صورت مسئله نیست هر فرزندی را یا با نام پدر می شناسند یا نام مادر مگر می شود کسی بی پدر و مادر دارای هویت باشد.

ثالثا ، بهتر نیست نام تمامی  استانها ، شهر ستان ها ، شهر ها و روستا ها را   برای رفع اختلافات مرزی و موارد مشابه حذف کنیم تا خیال همه راحت بشود ومثلا شهر ها را  با کد و عدد  بشناسیم .

رابعا ،غار چالنخجیر در اراضی شهر نراق از توابع شهرستان دلیجان قرار دارد و هر آدرسی  به غیر از این برای معرفی غار وجاهت قانونی ندارد .