شهر من نراقmoradi naraghi

شهر من نراقmoradi naraghi

به خاطر تو از خیلی چیزها گذشتم و خواهم گذشتُ تا تو باشی برای همیشه در تاریخ
شهر من نراقmoradi naraghi

شهر من نراقmoradi naraghi

به خاطر تو از خیلی چیزها گذشتم و خواهم گذشتُ تا تو باشی برای همیشه در تاریخ

گزارش سفر به مالزی و سنگاپور


 

جای شما خالی قسمت شد طی روز های اول بهمن  ماه تا نهم بهمن ماه به همراه برخی از همکاران  از دو کشور مالزی و سنگاپور بازدیدی داشته  باشیم . چون این سفر کاری بود قصد نداشتم در این وبلاگ به آن بپردازم ولی اصرار برخی از دوستان برای نوشتن گوشه ای از خاطرات سفر مرا را مجبور به درج این مطلب کوتاه کرد . امیدوارم برای کاربران مفید باشد .

ابتدا به این سوال  رایج پاسخ می دهم که هزینه این سفر هشت روزه با مخارج بلیت ُ هواپیما ُ  ویزاُ تراسفر و هتل مناسب و برخی از تور های  رایج این دو کشور تقریبا یک میلیون و پانصد هزار تومان است .

مالزی و سنگاپور دو کشور در جنوب شرق آسیا هستند . فاصله زمانی ایران تا مالزی تقربیا ۸ ساعت است . آب هوای آن  شرجی با متوسط دمای ۲۰ تا ۳۰ درجه است لذا در این کشور هیچ نیازی به لباس گرم نیست .  البته به دلیل بارش باران های سیل آسا  داشتن چتر یک نیاز اساسی است .

بلد بودن زبان انگلیسی درحد مکالمه  حتی در کمترین حالت آن به نظر این جانب از واجبات سفر محسوب می گردد . برای ما ایرانیها شاید مشکل ترین بخش سفر صرف  غذا  در این دو کشور بخصوص سنگاپور باشد . با اینکه تنوع  غذایی در این دو کشور بیداد می کند ولی با ذائقه و سلیقه ما جور نیست و من خودم در این هشت روز ۳ کیلو وزن کم کردم .

تنوع قومی ُ نژادی ُ مذهبی این کشور ها بسیار جالب و دیدنی است . اقوام مالایی ُ هندی ّ چینی و اروپایی ساکنان این دو گشور هستند .

نظام سیاسی مالزی پادشاهی و نظام سیاسی سنگاپور جمهوری است .

هیچ تنوع آب و هوایی در این کشور ها مشاهده نمی شود . سراسر کشور از یک آب و هوا برخوردار است . بر خلاف کشور ما که تنوع در آن از مثبت ۵۰ تا منفی ۱۵ است

جدای از صنعت استخراج  قلع ُ نفت و گاز و  تولید وسایل الکترونیکی  و حمل و نقل کالا در بنادر  طی  ۳۰سال گذشته بر روی صنعت گردشگری سرمایه گذاری بزرگی انجام داده اند . تا جایی که سالانه ۲۰ میلیون توریست از این کشور ها بازدید می کنند. سابقه و قدمت تاریخی بیشتر از ۲۰۰ سال را نمی توان در آن مشاهده کرد ولی همین سابقه تمدن ۲۰۰ ساله را جوری به نمایش گذاشته اند که ماه ها برای دیدن آن وقت لازم است .

از جدید ترین ابزار و مواد برای جذب گردشگر استفاده می کنند . برای مثال در کنار ساحل جزیره سنتوزا  در سنگاپور یک مراسم آئینی اتش بازی انجام می دهند  که شاید به جرات بتوان گفت جذاب ترین بخش سفر  است . این مراسم  در ساحل  با تلفیق بخار آب  و نور لیزر صورت می گیرد که بخار آب تبدیل به پرده نمایش می شود و نور لیزر در فضا تصویر چهار بعدی ایجاد می نماید و یک حس واقعی بودن به انسان دست می دهد .

نکته جالب و قابل توجه گردشگری این دو کشور حضور جوانان در تمامی فعالیت ها بود . هیچ انسان میانسالی در این مجموعه ها مشاهده نمی شد و تماما کار بر دوش جوانان گذاشته شده بود .

احترام به گردشگر از نکات قابل توجه در این سفر بود در طول این مدت حتی کوچکترین برخورد  غیراخلاقی مشاهده نشد .  احترام  کارکنان مراکز گردشگری شاید یک دستور سازمانی باشد ولی احترام شهروندان و مردم  معمولی نشان از نهادینه شدن فرهنگ جذب توریسم در این دو کشور دارد  . داشتن ساختمان های مرتفع  و خیابان های عریض  یکی از ویژگی های شهر سازی مالزی و بخصوص سنگاپور است . در سنگاپور خیابانی به اسم اورچارد وجود دارد که زیبا ترین فروشگاه ها  در آن طراحی و ساخته شده است . بازدید از یک ساختمان یا یک مرکز خرید نیاز به یک روز کامل وقت دارد .

جزیره سنتوزا  به عنوان یک مرکز مهم گردشگری با امکانات خاص و منطقه گنتینگ در مالزی دو محل بزرگ گردشگری محسوب می شدند . در گنتیگ  که بزرگترین شهر بازی مالزی در آن طراحی و ساخته شده است یک فضای  سر پوشیده وجود داشت که به صورت مصنوعی در آن برف ایجاد کرده بودند و مردم با خرید بلیت وارد این مرکز شده  برف بازی می کردند .

مالزی با پیشرفت اقتصادی و نرخ رشد متوسط ۶ درصد  طی سی سال گذشته به یک الگوی توسعه کشور های اسلامی تبدیل شد . خیلی  از مسئولین کشور های اسلامی  با  مطالعه سیاست های مالزی قصد داشتند که این الگو را در کشور خود پیاده نمایند از جمله کشور خودمان ایران  ولی  دستاورد بنده از این سفر این بود که به هیچ وجه مالزی و سنگاپور نمی تواند الگوی مناسبی برای ایران باشد . تشریح علت آن بماند برای آینده .