چرا کسی از من انتقاد نمی کند ؟

  

مدیری بعد از دو سال کار کردن متوجه شد کارمندانش به عملکرد او هیچ انتقادی  نمی کنند .  جلسه ای ترتیب داد و خواست علت این موضوع را جویا شود . همه کارکنان در سالن جلسات جمع شدند . آقای مدیر بیش از دو ساعت از هر دری سخن گفت . ربط و بی ربط به هم  سخن می بافت و در غرور اینکه همه کسانی که در زیر دست او هستند  ( کارکنان ) معلومات او را ندارند داشت  پیش خودش کیف می کرد . در پایان رو به کارکنان و زیر دستان  کرد و گفت :  امروز در اینجا جمع شده ایم تا شما از عملکرد من انتقاد کنید. سکوت بر جلسه حکمفرما شد. هیچ کس جوابی نداد . مدیر دوباره تکرار کرد من آماده شنیدن انتقادات شما هستم .هیچ کس حرفی نزد . مدیر متعجب به کارکنان نگاه می کرد، درنهایت رو به یکی از آنها کرد و با نهیب گفت یعنی شما هیچ انتقادی از بنده ندارید؟!!  

در بین  آنها یکی که جسارت بیشتری داشت گفت: جناب مدیر راستش را بخواهید شما کاری در طول این دو سال انجام نداده اید که قابل نقد کردن باشد .

این مقدمه رانوشتم برای بهتر فهمیدن مطلب زیر

 بنده خدایی را میشناسم که دقیقا به همین درد مبتلا شده است اما با این تفاوت که هنوز به این درجه از فهم و شعور نرسیده است که چرا زیر دستان از عملکرد او انتقاد نمی کنند. مدیر داستان ما بعد از دو سال بلاخره متوجه  موضوع عدم انتقاد از خود  شد ولی این شخص مورد نظر فکر کنم اگر به همین منوال ادامه دهد تا قیام قیامت هم در جهل مرکب باقی خواهد ماند .

 انسال جاهل وقتی که می داند که نمی داند به دنبال رفع عیب رفته و به علم می رسد ولی خیلی ها در زندگی خود نمی دانند که نمی دانند ، لذا هیچ اقدامی برای رفع جهالت خود نمی کنند . یادم هست روزی در دوران طفولیت در حالی که داشتم برای پدر بزرگم بادام جمع می کردم به من نصیحتی کرد . او گفت : پسر جان کار کردنت ماننداسب عصاری نباشد .از او پرسیدن کارکردن اسب عصاری مگر چگونه است . برایم تشریح کرد اسب عصاری از صبح تا شب گرد یک سنگ دورخود می چرخد. برای اینکه متوجه چرخش دور خود نشود چشمان او را به وسیله پارچه می بندند . اسب با تصور اینکه دارد مسیر را به جلو می رود از صبح تا شب بدون وقفه حرکت می کند شب که چشمانش را باز می کنند می بیند سرجای اولش است .

حالا دقیقا این موضوع شده حکایت برخی از ما ---- . تصور می کنیم که خیلی  داریم زحمت می کشیم چون میزان خستگی خود را ملاک کار کردن یا نکردن  قرار می دهیم. این در حالی است که وقتی خوب نگاه می کنیم می بینیم حتی یک قدم از دیروز و دیروز ها ی خود هم جلوتر نرفته ایم .

 به نظر شما زندگی و پیشرفت  چیزی غیراز فهم  همین معادلات  و مفاهیم  ساده است ؟

چرا مردم بخصوص جوانان از این حق قانونی خود استفاده نمی کنند؟

 

ایجاد و تاسیس شورا های شهر در قانون اساسی بیانگر حق مشارکت مردم در سرنوشت اجتماعی خودشان است . در واقع با ایجاد شورا های شهر حکومت مرکزی حق حاکمیت محلی را به این شورا ها واگذار می کند . هدف اساسی از ایجاد شورا ها این است که شهر ها با مشارکت مردم اداره شوند . شورا مکانیزمی که امکان مشارکت مردم در سرنوشت اجتماعی خود شان در شهر ها و حکومت  های محلی را فراهم می کند . همانطور که مردم با انتخاب رئیس جمهور در سرنوشت ملی خود سهیم می شوند با انتخاب اعضای شورای شهر ها  هم در سرنوشت محلی خود دخالت می نمایند .  

اگر بخواهیم بزرگترین آسیب شورا های اسلامی شهر ها بخصوص شهر های کوچک مانند شهر خودمان را مورد بررسی و ارزیابی قرار دهیم شاید بتوان به این نکته اشاره کرد که تابحال هچ  اقدام جدی برای مشارکت فعال شهروندان در تصمیمات شورا ها با توجه به اینکه قانون این موضوع را پیش بینی کرده انجام نگرفته است . در قانون شور اها  ُ شورای زیر دستی دیده شده است به گونه ای که شورای شهر های بزرگ شورای محله و شورای منطقه را تشکیل و ازطریق این فرایند شهرندان را در تصمیم گیری ها دخیل می کنند .  

نزدیک چهار سال و نیم از  شورای سوم می گذرد . یعنی اینکه ماتابحال  بیش از ۱۲ سال است شورا ها را بعد از انقلاب تجربه کرده ایم و متاسفانه من تا این لحظه به لحاظ شرایط کاری حتی یک بار حضور جدی شهروندان و پیگیری مطالبات اجتماعی خود را در شورای شهر ندیده ام . بعضا شهروندانی برای پیگری مطالبات شخصی خود مراجعه می کنند ولی ...... برای پیگیری مطالبات اجتماعی و عمومی  هرگز !!!و حتی در کمترین شکل ممکن از مشارکتُ شاهد مذاکرات و تصمیمات اعضاء شورا از نزدیک هم نیستند . 

 قانون به صراحت اعلام کرده است که جلسات شورای شهر باید علنی برگزار گردد و شورا موظف است زمینه حضور شهروندان و خبرنگاران را در جلسات علنی فراهم کند .  

به همه شهروندان  فهیم بخصوص جوانان عزیز شهر در جایگاه یک برادر کوچک توصیه می کنم از این حق قانونی خود استفاده لازم را ببرید و تنها به هر چهار سال رفتن پای صندوق رای و انتخاب اعضای شورای اسلامی شهر برای دخالت در سرنوشت محلی خود اکتفا ننمایید .  

موتور سوخت مشکل آب شرب نراق حل شد !!!

نمی خواستم در خصوص مسائل مربوط به آب شرب نراق مطلبی بنویسم چون قصد دارم این موضوع را از طریق مراجع قضایی پیگیری کنم ولی به خاطر اصرار کاربران محترم این چند خط را بر خلاف میل باطنی می نویسم . 

 واقعیت این است که اصلا نراق در این دو سال گذشته مشکل کم آبی نداشته و تمامی این مشکلات  بر می گردد به سوء مدیریت . سوء مدیریتی که با سوختن پمپ آب خود را نشان داد.  

خدا کند که متولیان امرپاسخ مناسبی برای قبرو قیامت خود داشته باشند .