شهر من نراقmoradi naraghi

شهر من نراقmoradi naraghi

به خاطر تو از خیلی چیزها گذشتم و خواهم گذشتُ تا تو باشی برای همیشه در تاریخ
شهر من نراقmoradi naraghi

شهر من نراقmoradi naraghi

به خاطر تو از خیلی چیزها گذشتم و خواهم گذشتُ تا تو باشی برای همیشه در تاریخ

دختران نراق قدر خود رابدانید

تقریبا ۵۱ درصد جمعیت نراق را زنان  آن تشکیل می دهند و به لحاظ بالا بودن استعداد بچه های نراق اکثر بانوان نراق که متوسط سن ۱۸ تا ۳۰ سال  دارند از تحصیلات عالیه برخوردار هستند .

متاسفانه به لحاظ عدم توجه به این قشر و نیازهای آنها تابحال در شهر  این استعداد ها محکوم به نابودی بوده  و بعضا  اگر فرصت شغلی هم برای آنها پیدا شده است  متناسب با شان خانوادگی و تحصیلات آنها نبوده و نیست .  صنعت گردشگری ُ صنایع دستی و کشاورزی  فرصت های ازشمندی است که بانوان نراق باید بتوانند در آن مشارکت  فعال نموده نه تنها مشکل اشتغال خود را حل کنند بلکه امکانی هم برای دیگران و حتی برخی آقایون ..... فراهم نمایند .

امیدوارم کمسیون امور بانوان نراق که به تازگی  فعالیت رسمی خود را در شهر شروع نموده بتواند در سال جهاد اقتصادی این تغییر نگرش را در بین دختران تحصیل کرده نراق ایجاد کند که منتظر اقدام دیگران نمانده خود برای خروج از این تنگنا دست به کار شوند .  

در زیر نظر یک استاد جامعه شناس را در این خصوص مطالعه فرمایید .


چرا منشی‌گری و فروشندگی جایگزین مشاغل دستی و هنری شده‌اند؟ سردرگمی جامعه ایرانی در ارزیابی جایگاه اجتماعی مشاغل

امان الله قرایی‌مقدم، جامعه شناس در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی برنا، درباره چرایی عدم اقبال دختران به اشتغال در حوزه صنایع دستی و میل به کار در بیرون از خانه اظهار داشت: امروزه زنان به صورت سنتی به صنایع دستی نمی‌پردازند و به دنبال شغلی هستند که به آنها جایگاه و طبقه اجتماعی دهد. 

عضو هیأت علمی دانشگاه تربیت معلم چنین تغییر نگرشی را طبیعی توصیف کرد و افزود: طبیعی است که زنان بعد از کسب تحصیلات و آگاهی‌های اجتماعی و عوض شدن شرایط سیاسی و اقتصادی به چنین دیدگاهی درباره شغل برسند، همچنین نباید تاثر آموزش و پروش پنهان مانند رادیو، تلویزیون و اینترنت را نیز نادیده گرفت.

وی تصریح کرد: این فرایند علاوه بر نکات مثبت مانند بالا رفتن آگاهی‌های اجتماعی زنان، ممکن است آسیب‌هایی چون ایجاد تضاد دررون خانواده، طلاق‌، خودخواهی، تنوع طلبی و مدگرایی و ...را نیز افزایش دهد.

قرایی‌مقدم جایگاه و طبقه اجتماعی که از طریق مشاغل بیرون از خانه مانند منشی‌گری به زعم افراد به دست می‌آید را واقعی ندانست و ابراز داشت: خانواده، طبقه اجتماعی، سواد اطرافیان و شهری که فرد در آن رشد کرده، باعث شده است کار هنری را رها و به سمت شغل‌هایی چون منشی‌گری برود. 

عضو هیأت علمی دانشگاه تربیت معلم تاکید کرد: جامعه ما از نظر مشاغل دچار سردرگمی است، زیرا به طور طبیعی در حرکت از جامعه سنتی به سمت مدرن نیز مشکلاتی به وجود می‌آید که به این امر دامن می‌زند
م. مرادی نراقی یکشنبه 11 اردیبهشت 1390 ساعت 09:58 ق.ظ
نظرات 7 + ارسال نظر
....................... جمعه 23 دی 1390 ساعت 03:24 ب.ظ

سلام
نظر شخصی من هست درسته پسرای نراق کم لطفی های میکنن اما و این کارا خیلی جنم دار تر از دختر خانوم ها هستن سر سوزن حمایتی که از دخترا شده از پسرا بشه کمسیون اقایون رو بسازید بتون ثابت میشه البته مسولان کمسیون نباید از یه دسته باشن که جوونا قبولشون ندارن که متاسفانه همیشه اون دسته بودن که پسرا میدون رو خالی کردن
از نظر تحصیلات هم پسرا جلو ترن دخترا نراق اکثرا حسایداری مدیریت کامپیوتر پسرا رشته های مختلف صنایع مکانیک مدیریت عمران الکترونیک برق صنعتی
موفق باشید

سلام . کمیسیون امور آقایون که در هیچ کجای کشور وجو ندارد.
فعلا که همه کار ها دست آقایون است اگه روزی بر عکس شد که خواهد شد حتما کمیسیون امور آقایون هم تشکیل می گردد
دوست عزیز . هر کس باید از خودش ارزیابی درستی داشته باشد . امکانات الان جوان ها ی نراق از زمانی که ما در سن 15 تا بیست سال بودیم به مراتب بیشتر است . اما خروجی چی !!!
زمان ما هم امکانات به مراتب از زمان گذشته بیشتر بود.
نسل آینده هم هر چه قدر امکانات داشته باشد باز هم کم کاری های خود را به پای امکانات خواهد گذاشت .
مایه افتخار نراق و نراقی ها ( مرحوم ملا محمد مهدی نراقی ) فقیر ترین طلبه حوزه علمیه اصفهان بوده است . صدها شاید هزاران سال دیگر هم نراق نتواند چنین شخصیت علمی را به دنیا معرفی کند .
آیا مرحوم نراقی با امکاناتی که شاهان زند و قاجار برای او فراهم کرده بودند به این درجات علمی رسید ؟
برادر عزیز ما باید نگاه خودمان را تغییر دهیم . تا زمانی که این نگاه تغییر نکند نباید انتظار داشت وضعمان از اینی که هست بهتر شود .
اگر من اشتباه میگم لطفا شما مرا راهنمایی کنید.

نراقی چهارشنبه 14 اردیبهشت 1390 ساعت 11:30 ب.ظ

سلام خداقوت
چرا سایت شهر نراق مشکل پیدا کرده نکنه حق اشتراک سرور اشتراک دهنده را پرداخت ننموده اید

سلام . به زودی مشکل حل خواهد شد .

دوستدار نراق سه‌شنبه 13 اردیبهشت 1390 ساعت 04:25 ب.ظ

سلامی دوباره به شما ، خسته نباشید
راستش من در مورد ماجرای ملندون و علف داغی چیزی نمی دونم و خوشبختانه توی مراسمش هم نبودم ولی به هر حال بعید می دونم اگه در اون موقعیت قرار می گرفتم شما دلتان می آمد که فامیل خودتون اذیت کنین !!! بگذریم.
جناب آقای مرادی، به نظر بنده یکی از مسائل مهم و قابل تأمل در نراق که خوشبختانه و متأسفانه تبعات مثبت و منفی زیادی برای نراق در پی داشته ایجاد دانشگاه آزاد بوده ، اینکه ایجاد دانشگاه در نراق بر اساس چه معیارها و زمینه های فرهنگی ، اقتصادی و علمی و یا حتی سیاسی صورت گرفته بماند؛ اما تأثیرات بسیار زیاد آن در فرهنگ و اقتصاد مردم می تواند و باید مورد کنکاش قرار گیرد .شاید دیگر لازم نباشد به مسائل و مشکلات یا منافع و امکاناتی که در گذشته بواسطه ایجاد دانشگاه در نراق بوجود آمده بحث کرد اما درمورد تبعات آتی آن باید اندیشید و کاری کرد.
اصل مطلب این است که در حال حاضر کاهش قابل توجه تعداد دانشجویان دانشگاه نراق ، که احتمالاً در سالهای آتی بیشتر خواهد شد ، بواسطه ایجاد واحدهای دانشگاهی در شهرهای اطراف و حتی در سطح کشور قابل لمس است وکم کم آثار آن در حال نمایان شدن است ؛ از جمله وجود خانه های خالی که کم کم تعداد آنها رو به فزونی است ، همچنین مغازه های بدون مشتری که در زمان اوج پذیرش دانشجو بازارشان داغ بود و اخیراً بیکار شدن تعدادی از کارکنان دانشگاه و .... که مطمئناً در آینده بیشتر نمایان خواهد شد.
حال سؤال بنده اینست که آیا در این خصوص فکری شده است و آیا برنامه ای دراین رابطه تدوین شده است؟هرچند رویکرد ایجاد منطقه گردشگری می تواند بخشی از این مشکل را پوشش دهد ولی به نظر بنده کافی نیست.

سلام دوست و فامیل عزیز
به نکته بسیار خوبی اشاره کردید . دانشگاه در شهر فرصتی بود که متاسفانه به دلیل سوء مدیریت اکنون به یک تهدید جدی تبدیل شده است . خوب است بدانید دانشگاه آزاد صد ها هکتار باغ را در نراق به دلیل حفر غیر قانونی چاه آب نابود کرده و نیروهای فعال در این بخش را به جمع بیکاران جویای کار اضافه نموده است .
سیاست به کارگیری نیروهای غیر بومی فرصت های اشتغال این مجموعه را در اختیار کسانی قرار داده که هیچ انگیزه ای برای ماندن در شهر نراق ندارند . آمار دقیقی ندارم ولی نیرو های غیر بومی بخصوص کاشانی ها در این مجموعه از صدر تا ذیل ملاحظه می شوند .
برای رفع این مشکلات برنامه هایی داریم که امکان طرح آن فعلا مقدور نیست . شاید در یک پست خاص به آن پرداختم .

دوستدار نراق دوشنبه 12 اردیبهشت 1390 ساعت 10:43 ق.ظ

با سلام خدمت شما و همه مردم خوب و با صفای نراق
یه چند وقتیه سایتهای مختلف مربوط به نراق رو می خونم و اینجوری خودم رو تو حال و هوای نراق حس می کنم ، من بچه تهرانم اما ریشه ام از نراق ، تهران بزرگ شدم اما بهترین خاطرات بچگیم و نوجوانیم از نراق ، شاید برای خیلی ها که به شهری بودن خودشون می نازن و بعضی ها که با اینکه در نراق زندگی میکنن ، ادای شهری بودن رو در میارن زیاد جالب به نظر نرسه اما نراقی بودن یه افتخاره ، روستایی بودن هم یه افتخاره (البته خدای نکرده به بعضی از عزیزان بر نخوره ! می دونم که نراق شهره)ولی ایکاش با این همه تغییراتی که در جهت شهر شدن داشته ، صفای همون قدیما رو داشت، اون وقتها که بچه های ده دوازده ساله تهرونی تابستونا می یومدن نراق و عشقشون این بود که با پدربزرگشون برن صحرا!! آه چه دورانی بود ، یادش بخیر ! راستش من با پیشرفت و به روز شدن مخالف نیستم ، اما باور کنید کم کم نراق داره اون صفای خودشو از دست میده ، کاش همون خونهای قدیمی رو حفظ می کردیم و به جای ساخت آپارتمان که نمادی از زندگی بی روح شهرهای بزرگه ، خونه های بزرگ با معماری های سنتی اما مدرن می ساختیم تا زندگی توی نراق با زندگی توی شهرهای سرد و بی روح حداقل یک فرق داشته باشه!
آقا محمود ! نمی دونم منو شناختی یا نه !فقط همین رو بگم که تو یه بخشی از خاطرات دوران ده دوازده سالگیم در نراق (فکر می کنم تابستان سال 64 یا 65 بود)، شما هم حضور دارید ، راستش کی اون موقع فکر می کرد عمرمون به همین زودی بگذره و ازاون دوران فقط خاطره هاش بجا بمونه!؟ مهم نیست که منو شناخته باشید یا نه ، مهم اینه که همه ما نراق رو دوست داریم ولی باید شرایطی رو بوجود بیاریم که همه بتونیم به نراقی بودن خودمون افتخار کنیم . راستش حرف برای گفتن زیاده اما فعلاً بیشتر از این وقت شما رو نمی گیرم پس تا بعد.

سلام دوست عزیز
ممنون از اینکه به این وبلاگ سر زدی . خیلی خیلی خوشحالم از اینکه اگر امکان حضور و درکنار هم بودن در فضای واقعی را نداریم حداقل در فضای مجازی می توانیم یادی از هم بکنیم .
بله سالهای ۶۴ و ۶۵ خیلی از بچه های تهران به خاطر شرایط جنگ اومندن نراق و ما افتخار پیدا کردیم که با آنها دوست شویم البته کمی هم اذیتشان کردیم .
یادش بخیر ما در نراق مراسمی داشتم به اسم علف داغی . هر بچه تهرانی که به نراق می آمد را ابتدا می بردیم ملندون اونجا یک نوع علف که اسم علمی آن گزنه است وجود داشت . او را تحریک می کردیم که این علف را بچیند . بقیه داستان را خودتان تصور کنید از نوشتن آن شرم دارم . امیدوارم که شما جزو کسانی که این مراسم را برایتان گرفته باشند نباشید .
به هر حال نراق یک کهن شهر تاریخی است . درست است که به سوی مدرنیته پیش می رود ولی چون ریشه های تمدنی آن عمیق است هنوز می توان بوی یک آرمان شهر را از آن استنشاق کرد .
باز هم به ما سر بزن و این افتخار را بده که ما هم از توان علمی شما در نقد مطالب بهره ببریم.
به امید دیدار مجدد

هو العادل دوشنبه 12 اردیبهشت 1390 ساعت 01:59 ق.ظ

متاسفم
نمیتوانم سلام کنم
توهین شما به عبدالهادی دلیجانی کم بود که
الطاف شما را در کتاب ( بخوانیم تاریخ نراق ، بگوییم آنتی دلیجان) خواندیم
این اراجیف نامه به طور قطع به ضرر جنابعالی تمام خواهد شد
توهینهای مکرر شما به دلیجان و تاریخ آن وارونه جلوه دادن حقایق بزرگ نمایی اشکالات و ضعف ها پرداختن به مسایل بی ربط و مقایسه های مضحک و خنده آور و نوع چاپ ناشیانه متن کتاب همه و همه نشان از یک عقده سرطانی در شماست.
جالب است بدانی که به حدی کتاب منتشره از سوی شما چه از شکلی و چه از لحاظ محتوایی ضعیف و غیر فنی و اصولیست که منتقدان بیطرف نیز آنرا یک عقده گشایی نام نهادند تا یک کار علمی و تاریخ نگاری!!!
شدیدا برای شما متاسفم و یقین بدانید با ایجاد یک کارگروه تمام توان خود را مصروف تنبه حضرتعالی و به زبان ساده تر گوشمالی اساسی حضرتعالی خواهیم نمود
نجابت دلیجانیها را دیگر در این مورد نخواهی دید و یقین بدان به پایان راه رسیده ای
اللهم اشغل الظالمین بالظالمین

سلام . عبد الهادی دلیجانی شخصیتی است که اطلاعات بسیار کمی از آن در دست است. برادرانه به شما توصیه می کنم در یک وبلاگ تخصصی از جایگاه علمی و فقهی ایشان دفاع کنید . حرف بنده درباره ایشان توهین نیست بلکه پاسخی است به کسانی که نام خیابان فاضل نراقی را به نام ایشان دریک حرکت احساسی و بدون تفکر آینده نگر تغییر دادند . البته شهر خودشان است و اختیارش را دارند !!!
ااما در خصوص کتابی که اشاره داشتید این کتاب هیچ ربطی به بنده ندارد و به هیچ وجه حقیر مطالب سراسر اشکال آن را تایید نکرده و نمی کنم . اگر اطلاعات کافی ندارید بروید بیشتر از این تحقیق کنید. انصاف چیز خوبی است .
شما مختار هستید برای مهار بنده صد کارگروه تشکیل دهید همچنان که تابحال هم از این کار غفلت نکرده اید اما خوب است بدانید که راه به جایی نخواهید برد!!
سالها است گوش های خود را آماده مالیدن های دوست و دشمن کرده ام و به اینطور رفتار ها عادت دارم .
در ضمن کتاب تاریخ نراق بنده شاید تا سال آینده آماده چاپ گردد
صبور باشید و منتظر ولی مطمئن باشید که در هیچ کجای آن توهین به هیچ قوم و ملتی و حتی شخصی را نخواهید یافت .
تنها در یک بخش از آن کتاب تاریخ دلیجان نوشته آقای صفری به صورت کاملا علمی نقد شده است .
امیدوارم دلیجانی ها در آبادانی شهر خود و نراقی ها هم در آبادانی شهر خود رقابت سالم داشته باشند . اصل رقابت چیزی خوبی است ولی نباید اجازه داد تبدیل به خنثی کردن همدیگر گردد .
موفق باشید

هادی یکشنبه 11 اردیبهشت 1390 ساعت 04:28 ب.ظ http://naragh-hadi.3de.ir

سلام
ازعزیز اهل دلی سوال کردم چطورمی شه سختیها ومشکلات رافراموش کرد؟
درجواب گفت: 1) ا نس با قرآن با تدبر 2)امید به آینده 3) این سنت خداست که بعد ازهرسختی آسانی هست.
ظاهرا سال 90 شاهد رشد و تحول خوبی در شهر نراق هستیم! این جای بسی امیدواری دارد.
امیدوارم هر روز بهتر از دیروز با اتحاد و وحدت بتونیم شهرمون را در تمام عرصه ها آباد کنیم...خواستن,توانستن است!

س یکشنبه 11 اردیبهشت 1390 ساعت 02:00 ب.ظ

سلامآقای مرادی من یک دختر نراقی تحصیل کرده هستم که متاسفانه خانواده و اجتماع اجازه هیچ فعالیت اجتماعی به من نمی دهند . به نظر شما چگونه می توانم از این مشکل رهایی پیدا کنم .

سلام . س دسترسی شما به اینترنت و گذاشتن این پیام نشان می دهد که خیلی هم محدود نیستید . البته باید ابتدا اعتماد سازی کرد هم در خانواده و هم در اجتماع .
شاید یک نفر به تنهایی نتواند ولی به صورت گروهی و در قالب شرکت های تعاونی می توان کارهای بزرگی انجام داد .
تولید قارچ یا حتی ماهی های زینتی هیچ نیازی به بیرون رفتن از خانه ندارد . یک زیر زمین نمور و تاریک که اکثر خانه های نراق دارد بهترین مکان برای پرورش قارچ است .
تولید صنایع دستی بهترین راه درآمد برای بانوان نراقی است .
ساخت و بسته بندی بازار پسند جوزقند در هر کیلو ۵۰٪ سود به همراه دارد . این رقم بسیار بالایی است ولی باید برای آن برنامه ریزی کرد .
به امید روزی که محصول جوزقند نراق در بهترین بسته بندی به سراسر جهان صادر شود مانند انجیر استهبان فارس

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد