چرا کسی از من انتقاد نمی کند ؟

  

مدیری بعد از دو سال کار کردن متوجه شد کارمندانش به عملکرد او هیچ انتقادی  نمی کنند .  جلسه ای ترتیب داد و خواست علت این موضوع را جویا شود . همه کارکنان در سالن جلسات جمع شدند . آقای مدیر بیش از دو ساعت از هر دری سخن گفت . ربط و بی ربط به هم  سخن می بافت و در غرور اینکه همه کسانی که در زیر دست او هستند  ( کارکنان ) معلومات او را ندارند داشت  پیش خودش کیف می کرد . در پایان رو به کارکنان و زیر دستان  کرد و گفت :  امروز در اینجا جمع شده ایم تا شما از عملکرد من انتقاد کنید. سکوت بر جلسه حکمفرما شد. هیچ کس جوابی نداد . مدیر دوباره تکرار کرد من آماده شنیدن انتقادات شما هستم .هیچ کس حرفی نزد . مدیر متعجب به کارکنان نگاه می کرد، درنهایت رو به یکی از آنها کرد و با نهیب گفت یعنی شما هیچ انتقادی از بنده ندارید؟!!  

در بین  آنها یکی که جسارت بیشتری داشت گفت: جناب مدیر راستش را بخواهید شما کاری در طول این دو سال انجام نداده اید که قابل نقد کردن باشد .

این مقدمه رانوشتم برای بهتر فهمیدن مطلب زیر

 بنده خدایی را میشناسم که دقیقا به همین درد مبتلا شده است اما با این تفاوت که هنوز به این درجه از فهم و شعور نرسیده است که چرا زیر دستان از عملکرد او انتقاد نمی کنند. مدیر داستان ما بعد از دو سال بلاخره متوجه  موضوع عدم انتقاد از خود  شد ولی این شخص مورد نظر فکر کنم اگر به همین منوال ادامه دهد تا قیام قیامت هم در جهل مرکب باقی خواهد ماند .

 انسال جاهل وقتی که می داند که نمی داند به دنبال رفع عیب رفته و به علم می رسد ولی خیلی ها در زندگی خود نمی دانند که نمی دانند ، لذا هیچ اقدامی برای رفع جهالت خود نمی کنند . یادم هست روزی در دوران طفولیت در حالی که داشتم برای پدر بزرگم بادام جمع می کردم به من نصیحتی کرد . او گفت : پسر جان کار کردنت ماننداسب عصاری نباشد .از او پرسیدن کارکردن اسب عصاری مگر چگونه است . برایم تشریح کرد اسب عصاری از صبح تا شب گرد یک سنگ دورخود می چرخد. برای اینکه متوجه چرخش دور خود نشود چشمان او را به وسیله پارچه می بندند . اسب با تصور اینکه دارد مسیر را به جلو می رود از صبح تا شب بدون وقفه حرکت می کند شب که چشمانش را باز می کنند می بیند سرجای اولش است .

حالا دقیقا این موضوع شده حکایت برخی از ما ---- . تصور می کنیم که خیلی  داریم زحمت می کشیم چون میزان خستگی خود را ملاک کار کردن یا نکردن  قرار می دهیم. این در حالی است که وقتی خوب نگاه می کنیم می بینیم حتی یک قدم از دیروز و دیروز ها ی خود هم جلوتر نرفته ایم .

 به نظر شما زندگی و پیشرفت  چیزی غیراز فهم  همین معادلات  و مفاهیم  ساده است ؟