انتخاب نهم رقابتی است بین دلیجانی ها و محلاتی ها

فعلا تحلیل انتخابات مجلس در حوزه انتخابیه دلیجان و محلات در قالب احزاب و گروه های سیاسی کاری است دور از عقل  . البته این موضوع مختص این حوزه نیست بلکه اکثر حوزه های انتخابی  در سراسر کشور چنین وضعیتی دارند . لذا با عرض پوزش از اهالی سیاست من  در این مطلب به نقد انتخابات نهم  با نگاه قومی و منطقه ای خواهم پرداخت .

تجربه هشت دوره گذشته  نمایندگی مجلس در بین دو شهرستان دلیجان و محلات  نشان  از آن دارد که  پنج  دوره کرسی نمایندگی در اختیار محلاتی ها و دو دوره دراختیار دلیجانی ها و یک دوره هم در اختیار فردی غیر بومی بوده است .  

دلیجان شهری است که در این سالها رشد جمعیت خوبی را تجربه کرده است ولی این رشد درون زا نیست . اتفاقا  این شکل از رشد تعادل جمعیتی آن را دچار مشکل کرده است . آمار رسمی در اختیار نیست ولی به نظر می رسد بیش از 50 درصد ساکنان دلیجان  بومی آن شهر نباشند واز روستا های اطراف و شهرهای دیگر به دلیجان مهاجرت کرده اند،  لذا با نگاه قومی قبیله ای که بر فضای انتخابات حاکم است عدم تجانس  ترکیب جمعیتی پاشنه آشیل شهرستان دلیجان به حساب می آید که در شهرستان محلات  این موضوع کمتر به چشم می خورد .

با این اوصاف فعالیت کاندید های  محلاتی در دلیجان راحت  و بر عکس فعالیت  دلیجانی ها  در محلات دشوارتر خواهد بود .   

محلاتی ها توانسته اند در سال های گذشته با تقویت و حمایت از مدیران بومی  خود چالش های سیاسی درون محلات وبین خود و  نیم ور را تا حدودی ترمیم کنند ولی این کاردرشهرستان دلیجان نه تنها اتفاق نیفتاد بلکه متاسفانه دانسته یا ندانسته عمیق ترهم شده است.

مشارکت نراقی ها در انتخابات مجلس بالای 80 درصد است لذا پیش بینی می گردد در دور نهم مجلس در نراق 1700 رای درون صندوق ها  ریخته شود .

با توجه به اینکه در این دوره نراق کاندید مستقل ندارد  شما سهم دلیجانی ها  و محلاتی ها را از سبد رای نراق چه میزان پیش بینی می کنید ؟    

وقتی از زمین زدن من مایوس میشد پالان خود را گاز می گرفت !!!

 

این روز ها مشاهده رفتار برخی ها  من را یاد خاطره  ای جذاب از دوران بچگی می اندازد . 

و اما خاطره  : طفل که بودیم  تابستان ها  می رفتیم مزرعه  بهشت آباد و یا همان آبشتای خودمان . پدر بزرگم  یه الاغ چموش داشت که هیچ کس جز خودش جرات سوار شدنش  را نداشت . من با هزار ترفند یک گونی می انداختم روی الاغه و با توجه به رعایت اصل غافلگیری سوارش میشدم . وقتی متوجه میشد که من سوارش هستم شروع می کرد اینهو  اسب های چموش  وحشی جفتک انداختن . هر چه تلاش می کرد نمی توانست من را از روی خودش به زمین بزند . از زمین زدن من که مایوس میشد شروع میکرد به گاز گرفتن پا های من ، پا ها راهم  که بالا میگرفتم دوباره شروع می کرد به جفتک انداختن تا از نفس می افتاد .  

وقتی دیگه از انداختن من مایوس میشد و هیچ چاره ای نداشت پالان خودش را گاز می گرفت.

 حیوان زبان بسته اوج عصبانیت را با گاز گرفتن پالان  نشان می داد  و خودشو تخلیه می کرد .  شاید این یک مکانیزم طبیعی است برای تخلیه انرژی عصبانیت .ما رفتار حیوانات را که فاقد شعور هستند بر مبنای غریزه  ذاتی می دانیم . غریزه  حیوان به او حکم می کند که عصبانیت خود را در خود نگاه ندارد و آن را بیرون بریزد حتی اگر شده به شگل گاز گرفتن پالان خود . بعضی ها که فراموش می کنند انسان هستند و خود را در حد یک حیوان چهار پا تنزل می دهند برای فرو کش کردن عصبانیتشان  مجبورند یقه خودشان را چاک دهند  چون زورشان به طرف مقابل نمی رسد !!!    

اما چند نکته در باب کسب قدرت برای استفاده دوستان 

استادی داشتیم به نام  دهشیار که سیاست خارجی آمریکا را تدریس می کرد . ایشان می گفت :  بعد از خلقت انسان و شکل گیری اجتماع  کسب قدرت برای بقا و ادامه زندگی  مسئله مهمی شد . هزاران سال فقط قدرت در زور بازوخلاصه می شد  و بس در این دوره از تاریخ هر کس زور بازوی بیشتری داشت قدرت بیشتری را می توانست اعمال کند . بعد نسل بشر یک دوره جدید را تجربه کرد. ثروت جایگزین قدرت بدنی شد . در این دوره  هر کس ثروت بیشتری داشت  جمعی را که زور بازویی داشتند با خود همراه می کرد و می شد صاحب قدرت . و لی در عصر ارتباطات که دنیا به سوی  جهانی شدن پیش می رود  ثروت هم نمی تواند منشاء قدرت گردد. این اطلاعات است که منشاء قدرت است . ایشان به ما تاکید می کرد اگر واقعا به شعار مرگ بر آمریکا اعتقاد دارید  باید اطلاعات روز دنیا را داشته باشید تا در عرصه روابط بین الملل بتوانید صاحب قدرت برتر شوید .  

چند وقت پیش حساب  شخصی رئیس جمهور  فرانسه  توسط یک نوجوان هک شد . هکر در پیغامی گفته بود قصد داشتم قدرت اطلاعاتی خود را به رخ رئیس جمهورفرانسه بکشم.  

 دوستان با توجه به مطالب فوق باید به عرض برسانم قدرتی که بر اساس زور بازو و ایل و طایفه  به دست آمده باشد روزی از دست می رود و همچنین قدرتی که براثر ثروت به دست آمده باشد از دست می رود .  حتی قدرتی که بر اثر ارتباطات به دست بیاید  افول  می کند  ولی  قدرتی که بر اثر داشتن اطلاعات   و دانایی به دست بیاید به این سادگی ها از دست نمی رود .

البته شاید بعضی ها بگویند برای به دست آوردن اطلاعات نیاز به ثروت است . این هم حرف درستی است ولی  نکته ای که در این مطلب  قصد داشتم به آن بپردازم این است که تاثیر ثروت در به دست آوردن  قدرت در این دوران  تاریخی  به حداقل ممکن خود رسیده است .