در زندگی سنگ باشیم یا آب !!!

 باید در زندگی یاد بگیریم که چگونه می توان ادامه داد و متوقف نشد . زندگی خیلی ها را که مرور می کنیم متوجه خواهیم شد که یا متوقف شده اند و یا اینکه به قول معروف دارند درجا می زنند . به نظر من بین حرکت یک تکه سنگ و یک قطره آب تفاوت های بسیار ظریف و حساسی نهفته است به گونه ای که انگار یک قطره آب دارای درک و شعور است و سنگ فاقد آن . سنگ ها در مسیر حرکت خود اگر به مانعی بر خورد نمایند دو راه را بیشتر انتخاب نمی کنند . راه اول آن است که از روی آن بدون هیچگونه احساسی عبور می کنند و راه دوم آن است که مانع بزرگتر از توان سنگ است و سنگ را متوقف می کند . تمامی سنگ هایی که در دامنه کوه ها متوقف شده اند نمونه بارز این رفتار بدون احساس هستند . اما یک قطره آب انگار که احساس دارد و و با موانع خود بر اساس نوع آن رفتاری متمایز از خود نشان می دهد و هیچ چیز مانع حرکت او نخواهد شد . اگر نتواند در مانعی نفوذ کند او را دور زده و به راه خود ادامه می دهد . اگر توان داشته باشد او را به کناری می نهد و عبور می کند و اگر احساس کند که مانع قابل نفوذ است در آن نفوذ می کند . اگر هیچ راهی متصور نباشد خود را تبخیر کرده و ازدرون آن خود را نجات می دهد و به سر منزل مقصود که همان دریا است می رساند . این مثال را به جهت این مطلب ذکر کردم که ما انسانها اکثر موارد از خود رفتاری مانند سنگ نشان می دهیم . بدون احساس و درک صحیح از مشکلات وبه همین دلیل است که  دچار هزاران درد بی درمان در زندگی خود  می شویم و نتیجه آن خواهد شد که در نهایت مشکلات ما را از پادر خواهد آورد .  

اما اگر رفتار یک قطره آب را الگوی بسیاری از کارهای خود قرار دهیم خواهیم دید که هیچ کوچه بن بستی در زندگی وجود ندارد .  

شما در این خصوص چه نظری دارید ؟‌