برای خدمت به خلق نیاز به توفیق الهی است نه تایید این و آن!!

 

شهریور ماه ۷۵خدمت سربازی من تمام شد . دقیقا ۲۴ ماه در لشکر ۲۷ محمد رسول الله تیپ یکم  خدمت کردم . با اینکه سربازی بیش نبودم مسئولیت ممیزی تیپ را به عهده داشتم  .  فرمانده وقت لشکر سردار حاج محمد کوثری بود که الان نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی است . جانشین ایشان  هم حاج سعید سلیمانی  بود که در حادثه هواپیمای فرماندهان سپاه  با سردار کاظمی به شهادت رسید . فرمانده تیپ هم سردار چیذری بود نمی دانم الان کجا است و چه مسئولیتی دارد . تیپ یک لشکر ۲۷ دارای سه گردان عمار مقداد ومالک بود که اسم آنها برای بچه های جنگ بسیار آشنا است .   در این مدت دو سالی که حقیر در خدمت فرماندهان ستاد لشکر و تیپ بودم با چهره های زیادی  از فرماندهان سپاه آشنا شدم . چند نفر از آنها در همین مدتی که من خدمت می کردم به درجه رفیع شهادت نائل آمدند مانند حاج سعید شاهدی  و شهید محمود غلامی   

 حتما  شنیده اید که میگن سربازی انسان را مرد میکند  ؟ باور کنید من در این مدت دو سال به اندازه همه سالهای تحصیلم درس یاد گرفتم . چند ماهی مانده بود به اتمام خدمتم که مسئول امور مالی تیپ  پیشنهاد داد باید آماده استخدام در سپاه شوی چون کار شما را کسی بلد نیست و اگر خدمت شما تمام شود کلیه  کارهای ممیزی روی زمین می ماند . تعلق خاطر من به زادگاهم نراق  باعث شد که این پیشنهاد رانپذیرم  و با اصرار خودم مجبور شدن  نیروی قراردادی استخدام کردند و من کلیه کارها را در مدت سه ماه به ایشان آموزش دادم و توانستم کارت پایان خدمت خودم را بگیرم و راهی نراق شوم .  

نراق که آمدم هیچ کاری برایم وجود نداشت . حاج آقا مهدیزاده تازه کار بازسازی امامزاده بی بی زبیده خاتون (س) را شروع کرده بود . پیشنهاد داد که کارگر بنایی نیاز داریم  و ما هم  چون کارگر  زاده  بودیم پذیرفتیم .اولش خیلی سخت بود . به قول معروف شغل پشت صندلی را اون هم در بهترین نقطه  تهران که آینده خوبی هم  داشت با کارگری در بی بی زبیده خاتون(س)  عوض کرده بودم . نزدیک یک سال وضع به همین منوال گذشت . غروب یک روز که در امامزاده تک و تنها کار می کردم و هیچ کدام از کارگر ها هم نبودن دلم شکست . به بی بی عرض کردم خانم در دنیا و آخرت شما حکومت می کنید . من کار تهران را به عشق خدمت به شهرم  نراق ترک کردم  دعا کنید کاری آبرو مند برای من پیدا شود  تا بتوانم تشکیل خانواده داده به سنت پیامبر هم  عمل کنم . باورکنید یک هفته  از این ماجرا نگذشته بود  که به  طرز کاملا عجیبی به زور بنده را بر خلاف میل خیلی ها حتی شهردار وقت پشت میز کار در شهرداری نراق نشاندند که شرح ماجرای خواندنی  آن بماند برای بعد .   

 این مطلب و شاید خاطره را نوشتم تا خیلی ها بدانند وبفهمند که برای خدمت به خلق نیاز به توفیق الهی  است نه تایید این و آن .